Homepage: Nieuws: Beldaran's Leestips

 

Beldaran's Leestips

Beldaran geeft op Ezzulia en Pure Fantasy wekelijks een leestip.

- Beldaran [06-06-2013]

Voor vandaag koos ik voor de herziene en recent verschenen herdruk. Hoewel het verhaal zich afspeelt in Keltisch Groot-
Brittannië en Ierland in de tijd voordat de Romeinen daar voet aan wal zetten, moest ik tegen het einde toch wel even aan de
Arthur – Merlijn sage denken.

‘De Vriend van de Koning’ – Rianne Lampers - 2013

Garth is verbannen naar het eiland Môn, waar hij gedoemd is te leven als opgejaagd wild totdat hij een koning of koningszoon
tot vriend maakt. Pas dan zal zijn lot ten goede keren. Na een voorjaarsstorm vindt Llewellyn, de oudste zoon van de koning
van Gwynedd, op het strand voor Môn een bewusteloze man. Llewellyn laat hem verzorgen en als de vreemdeling bijkomt, maakt
hij een wel heel bijzondere indruk op hem. Wie is Garth eigenlijk? Is hij een tovenaar, of toch niet? Wat willen tovervrouw
Arzhela en opperdruïde Raghnall van hem? Wat drijft Llewellyns jaloerse broer Bor en zijn magiër Kerwin? En welke rol spelen
de elfen en goden in het verhaal?

‘Het onbarmhartige oord waar ze hem hadden achtergelaten grensde aan alle kanten aan de zee, het domein van Llyr. Het
doorgaans vriendelijke water was veranderd in een kolkende massa die constant witte schuimkoppen spuugde. De wind joeg zo
ongenadig over het strand, dat het leek alsof zelfs het zand op de vlucht was voor de gesel van de goden. Garth vocht tegen
de elementen. Alle gevoel had zijn handen en voeten verlaten, nog even en zijn benen zouden hem niet meer kunnen dragen.
Verblind door hagel en regen strompelde hij voort, tot hij uitgeput op zijn knieën viel. Wanhopig bad hij Brighid, de Grote
Moeder, om hem een droge plek te wijzen waar hij op adem zou kunnen komen. Gebeurde dat niet snel, dan zou degene die hem
dood wenste nu al haar zin krijgen. De wind beukte tegen hem aan, alsof hij hem overeind wilde duwen, hem aanspoorde verder
te gaan. Hij hief zijn gezicht op en zocht met half samengeknepen ogen de horizon af. Aan het strand grensden kliffen met in
de verte de rand van een bos. Knipperend tegen het opwaaiende zand speurde hij de rotsen af tot hij de ingang zag van iets
wat een grot kon zijn. Als het hem zou lukken die plek te bereiken, zou hij mogelijk beschutting vinden. Met een uiterste
krachtsinspanning kwam hij overeind en zette zich in beweging. Het was geen grot, maar een laatste rustplaats van de Ouden.
Majestueuze staande stenen vormden met elkaar een ronde kamer, de dekstenen gingen schuil onder een dak van aarde en gras.
Ook hier was het koud, maar het wegvallen van wind en neerslag was zo’n opluchting, dat hij zich oprolde op de grond, zijn
ogen sloot en zich overgaf aan de vermoeidheid.’

http://www.celtica-publishing.nl/weblog/celticapublishing


 



 

 

 

De Boekenplank : voor de liefhebber van het spannende boek
Nieuws  Naslag  TeKoop  Contact  Zoeken
Verantwoording  in English  FAQ