Voor vandaag zoals eerder aangegeven een (thriller) debuut, van een auteur die eerder al internationaal naam maakte, met zo�n 25 populair wetenschappelijke boeken op zijn naam. Het is een vlot en spannend verhaal, innemende karakters en een perfect slot.

�Equinox� � Michael White � 2006

De Engelse universiteitsstad Oxford wordt opgeschrikt door de brute moord op een jonge studente. Na de vondst van haar levensloze lichaam valt het intieme etentje van thrillerauteur Laura Niven en politiefotograaf Philip Bainbridge in het water. Ze spoedden zich naar de plaatst delict. Het beeld dat Philip op de gevoelige plaat moet vastleggen is huiveringwekkend. Het Hart van het slachtoffer is met chirurgische precisie uit het lichaam verwijderd. Op de lege plek glinstert een oude gouden munt. Vierentwintig uur later vindt de politie opnieuw een lichaam van een vermoorde studente. Nu zijn de hersenen verwijderd. In de schedel van het meisje blinkt een oude zilveren munt. Geholpen door Philip en hun dochter Joanna bijt Laura zich in de zaak vast en ontdekt dat er in de rijke historie van Oxford vaker moorden gepleegd zijn met dezelfde gruwelijke details. Heden en verleden komen bij elkaar als de link wordt gelegd naar de 17de-eeuwse Oxford, de geheime occulte kant van de beroemde wetenschapper Isaac Newton en zijn verbeten speurtocht naar het eeuwige leven�

�Vroeg in de avond, terwijl het meisje zit te eten bij een vriendin, snijdt hij de brandstofleiding van haar auto door en kijkt hoe de benzine over het asfalt spettert, de helling afstroomt en langzaam verdampt. Een paar minuten later ziet hij haar naar buiten komen. Nadat ze is ingestapt, volgt hij haar een halve kilometer tot buiten de stad, waar ze de auto aan de kant zet omdat de motor afslaat. Hij schakelt de lichten en de motor van zijn eigen auto uit en laat hem geruisloos nog een eindje doorrijden, tot vijftig meter achter haar. Daar wacht hij, terwijl het meisje tevergeefs de dorstige motor weer probeert te starten. De man stapt uit zijn auto en loopt rustig het weggetje af in de vlekkerige schaduw van de maan. Het meisje is niet meer dan een silhouet in het citroengele maanlicht dat over het dak van de auto valt en weerkaatst tegen de takken en bladeren van de bomen. De plastic hoezen om zijn schoenen maken een soppend geluid over het zacht gras. Hij hoort zijn eigen rustige ademhaling tegen de binnenkant van het plastic vizier over zijn gezicht. Dan versnelt hij zijn pas.�