Beldaran's Leestips
Beldaran geeft in
FantasyFan en
Ezzulia wekelijks een leestip.
- Beldaran [24-11-2006]
Voor vandaag het eerste deel van de Fantasy �De tranen van Artamon�, een
boeiende en dramatische vertelling, geschreven met vaart, spanning, actie en
inleefbare karakters.
�Heer van Sneeuw & Schaduw� � Sarah Ash - 2006
Gavril is een jonge schilder die zijn kost verdient met het maken van portretten
van de adellijke heren en dames in Muscobar. Hij weet echter niet dat hij zelf
ook koninklijke bloed in zijn aderen heeft: zijn vader is Volkh, koning van
Azhkendir in het koude noorden. Als zijn vader wordt vermoord, wordt Gavril door
zijn handlangers meegevoerd naar Azhkendir. Wanneer hij tegen zijn zin de troon
bestijgt, ontdekt hij dat hij een vreemde eigenschap van zijn vader heeft ge�rfd:
bij gevaar verandert hij in een machtige draak-demon. Bij elke transformatie
raakt hij echter een stukje van zichzelf kwijt. Hij wordt gedwongen zijn
krachten te gebruiken, want Azhkendir wordt bedreigd door Eugene, de prins van
Tielen, die ervan droomt de stichter van een nieuw keizerrijk te zijn. Hij is
uit op de verovering van Azhkendir en Muscobar, en met de machtige
technologische wapens die hij ter beschikking heeft, lijkt hij onoverwinnelijk.
Gavril staat voor een haast onmogelijke taak: om prins Eugene te kunnen
weerstaan moet hij de moordenaar van zijn vader vinden en de bittere rivaliteit
tussen zijn baronnen ombuigen in een eensgezind verzet tegen de vijand � voordat
de demon in hem te machtig wordt�
�De clanheer ligt op sterven, zijn blik dwalend, verglazend terwijl hij blind
zijn handen uitsteekt naar de arm van zijn luitenant. �Voorbij� eindelijk� oude
vriend.� Zij hand zakt omlaag, zijn grijze hoofd rolt opzij, niets ziende ogen
staren omhoog, eindelijk helder alsof een donkere sluier is weggesmolten.
En terwijl zijn trouwe vriend toekijkt, zijn zicht vertroebeld door tranen, ziet
hij�
een schaduw, zwart als een donderwolk, die langzaam opstijgt uit het lijk van
zijn voormalige meester, oprijst en zich samenpakt tot hij boven de dode hangt:
een groot, gevleugeld demonenserpent, angstaanjagend en reusachtig. �Drakhaoul�,
fluistert hij met ontzag en angst. Nu zijn alle strijders en bedienden stil, ze
kijken toe of slaan angstig hun handen voor hun gezicht. �Wijs me de weg,
drahaoul!� roept de oude soldaat. �Laat me zien waar hij is. Ik volg u, hoe ver
het ook is. Breng me naar onze nieuwe heer. Onze nieuwe drakhaon.�
Zie ook
http://www.sarah-ash.com/
|
|
|
