De keuze voor vandaag is een Nederlands debuut, een mix van horror, thriller en liefdesverhaal. Hoewel het hier om een eerste deel gaat, leest deze als een afgeronde roman. Het is een vlotte weglezer, geschreven met een goed oog voor decor en karakters en met een plot die staat als een huis.

�V�rcolac� � Tisa Pescar - 2007

Na tien jaar in Australi� te hebben gewoond, keert Maire Marceau terug naar haar geboorteland Frankrijk. Zij trekt in bij haar broer Pascal die kunstenaar is en in een oude boerenhoeve woont, midden in een uitgestrekt natuurgebied. Maire maakt kennis met de man en twee vrouwen met wie Pascal samenwoont. Vooral met de elfachtige Eris kan zij het goed vinden. Erfheks Cat laat haar kennismaken met de geneeskracht van kruiden. Door Radu wordt Maire zich bewust van haar sluimerende buitenzintuiglijke vermogens. Voor het eerst in haar leven voelt Maire zich onvoorwaardelijk geaccepteerd en volmaakt gelukkig. Maar dan ontdekt zij dat haar huisgenoten diep in de problemen zitten en volgt een wanhopige zoektocht naar een eeuwenoud magisch document�

�Een harde bons deed me bijna uit mijn vel springen van schrik. De voordeur trilde. Ik slaakte een kreet en draaide me vliegensvlug om. Ondertussen zette ik een paar passen achteruit en hief ik met bevende handen het geweer op. Mijn borst zwoegde in een razend tempo op en neer. Mijn adem schoot met korte blazende geluidjes tussen mijn lippen door. Ik moest ineens nodig naar het toilet maar durfde niet te gaan. Er was ook geen tijd voor want een tweede bons volgde op de eerste en deed het glas in lood raampje traag openzwaaien. Ik klemde mijn kiezen op elkaar en hief het geweer nog verder op. Zo hoog dat ik de loop door het ruitje naar buiten kon steken. Vervolgens haalde ik de trekker over. Er gebeurde niets. Ik rukte de loop van het geweer weer naar binnen. Mijn handen trilden zo dat ik mijn vingers ternauwernood onder controle wist te houden. Ik spande de twee hanen die zich boven op de kolf bevonden. Toen ik opnieuw schoot ging het geweer wel af. De knal deed mijn trommelvliezen klapperen. Een felle vuurstraal flitste uit de loop. De terugslag van het geweer was zo zwaar dat de kolf met een klap tegen mijn schouder beukte. Ik besteedde geen aandacht aan de pijn, maar richtte op de schimmen die in paniek uit elkaar stoven en drukte nog een keer af. Weer kwam het geweer met een dreun tegen mijn schouder terecht. Een pijnlijk gejank echode tussen de muren van de hoeve en de schuur heen en weer, gevolgd door een woest grauwen dat eindigde in gesis. Bevend liet ik het geweer zakken. Ik had er een geraakt! Met meer geluk dan wijsheid, dat wel, maar het was me gelukt. Zonder te kijken of de schimmen bleven of op de vlucht sloegen klapte ik het raampje dicht. Daarna zonk ik met knikkende knie�n op de deurmat neer.�

Zie ook http://www.tisapescar.com/index.htm